امروزه التهاب مزمن لگن تأثیر قابل توجهی بر زندگی زنان دارد. این بیماری به عنوان درد مزمن لگن شناخته می شود که انجام فعالیت های روزانه، کار و حفظ روابط سالم را برای زنان دشوارمی کند. در این مقاله به چیستی دقیق این بیماری، علائم بیماری،علل بمیاری، عوارض، تشخیص و درمان آن خواهیم پرداخت.
التهاب مزمن لگن چیست؟
التهابِ مزمنِ لگن در خانم ها حالتی است که بر دستگاه تناسلی خانم ها از جمله تخمدان ها، رحم، لوله های فالوپ و بافت های اطراف در ناحیه لگن تأثیر می گذارد. این بیماری اصطلاحاً به عنوان بیماری التهابی مزمن لگن (PID) شناخته می شود .
التهابِ مزمن می تواند باعث درد یا ناراحتی مداوم در قسمت تحتانی شکم، مقاربت دردناک، خونریزی قاعدگی نامنظم و ناباروری شود.
علل بیماری:
شایع ترین علل این بیماری در زنان، عفونت باکتریایی است که معمولاً ناشی از عفونت های مقاربتی مانند کلامیدیا یا سوزاک است. سایر عوامل خطرزا عبارتند از:
- سابقه جراحی لگن
- وجود چندین شریک جنسی
- استفاده از دستگاه های داخل رحمی (IUD)
علائم بیماری التهاب مزمن لگن:
PID می تواند از فرد به فردمتفاوت باشد و احتملاً با علائم زیر خواهد بود:
درد در قسمت پایین شکم یا لگن
درد هنگام مقاربت جنسی
ترشحات غیر طبیعی واژن
ادرار دردناک
خونریزی قاعدگی نامنظم
درد در زمان تخمک گذاری
تهوع و استفراغ
تب و لرز
خستگی
کمر درد
توجه به این نکته مهم است که همه زنان مبتلا بهاین بیماری علائمی را تجربه نمی کنند. بعضاً ممکن است فقط علائم خفیفی داشته باشند. اگر مشکوک به التهاب مزمن لگن هستید، مهم است که برای تشخیص و درمان به پزشک مراجعه کنید.
عوارض التهاب مزمن لگن:
التهاب مزمنِ لگن شرایطی است که در صورت عدم درمان می تواند منجر به عوارض متعددی شود. التهاب و عفونت می تواند به سایر اندام ها در ناحیه لگن گسترش یابد و منجر به علائم شدیدتر و آسیب بالقوه طولانی مدت شود. در اینجا برخی از عوارض ناشی از التهاب مزمن لگن وجود دارد:
- ناباروری:
این بیماری می‌تواند باعث آسیب به لوله‌های فالوپ شود و حرکت تخمک از تخمدان به رحم را دشوار یا غیرممکن کند. این می تواند منجر به ناباروری شود و ممکن است نیاز به مداخله پزشکی برای باردار شدن داشته باشد.
- حاملگی خارج از رحم:
بافت اسکار و آسیب به لوله های فالوپ نیز می تواند خطر حاملگی خارج از رحم را افزایش دهد، که یک وضعیت جدی است که در آن تخمک بارور شده در خارج از رحم کاشته می شود. حاملگی خارج از رحم می تواند تهدید کننده زندگی باشد و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.
- درد مزمن:
التهاب و اسکار مرتبط با التهابِ مزمنِ لگن می تواند باعث دردِ مزمن در ناحیه لگن شود که می تواند بر فعالیت های روزانه و کیفیت زندگی تأثیر بگذارد.
- آبسه:
التهاب مزمن لگن می‌تواند منجر به تشکیل آبسه شود، آبسه‌هایی از چرک که می‌توانند باعث درد شدید و تب شوند. این آبسه ها ممکن است برای تخلیه و درمان نیاز به مداخله جراحی داشته باشند.
- چسبندگی لگن:
بافت اسکار و التهاب می تواند باعث چسبیدن اندام های ناحیه لگن به هم شود و منجر به چسبندگی لگن شود.
- سپتی سمی:
در موارد شدید، التهاب مزمن لگن می تواند منجر به سپتی سمی شود، که یک عفونت تهدید کننده و خطرناک است که می تواند در سراسر بدن پخش شود.
تشخیص بیماری:
- بیماری التهابی مزمن لگن (PID) یک بیماری شایع است که بر سلامت باروری زنان تأثیر می گذارد. این بیماری با التهاب و عفونت اندام های تناسلی از جمله رحم، تخمدان ها و لوله های فالوپ مشخص می شود. تشخیص PID مزمن می تواند چالش برانگیز باشد زیرا علائم اغلب غیراختصاصی هستند و ممکن است شرایط دیگری مانند آندومتریوز، کیست تخمدان یا حتی سندرم روده تحریک پذیر را تقلید کنند.
- تشخیص PID مزمن معمولاً شامل یک تاریخچه پزشکی کامل و معاینه فیزیکی است. پزشک ممکن است معاینه لگن را برای بررسی حساسیت، تورم یا ترشح انجام دهد. همچنین ممکن است آزمایش‌های آزمایشگاهی از جمله شمارش کامل خون (CBC)، آزمایش ادرار و کشت ترشحات واژن یا مخاط دهانه رحم را سفارش دهند. مطالعات تصویربرداری، مانند سونوگرافی یا تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI)، همچنین ممکن است برای تجسم اندام های تولید مثل و تشخیص هر گونه ناهنجاری استفاده شود.
- در برخی موارد، پزشک ممکن است یک لاپاراسکوپی، یک روش جراحی کم تهاجمی، برای تجسم مستقیم اندام های تولید مثل و گرفتن نمونه های بافتی برای بیوپسی انجام دهد. این ممکن است در صورتی ضروری باشد که سایر آزمایش‌های تشخیصی بی‌نتیجه بوده باشند یا اگر پزشک مشکوک باشد که بیمار ممکن است مورد شدیدتری از PID داشته باشد.
- تشخیص سریع و دقیق PID مزمن برای جلوگیری از عوارض طولانی مدت مانند ناباروری، درد مزمن و حاملگی خارج از رحم مهم است. زنانی که مشکوک به PID مزمن هستند باید فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشند و علائم خود را با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در میان بگذارند.
درمان بیماری التهاب مزمن لگن:
درمان التهاب مزمن لگن که به عنوان بیماری التهابی مزمن لگن (PID) نیز شناخته می شود، به شدت عفونت و علت اصلی آن بستگی دارد. درمان ممکن است شامل آنتی بیوتیک برای از بین بردن عفونت، مدیریت درد و عمل جراحی در موارد شدید باشد. چند درمان کمک کننده به بهبود بیماری عبارتند از:
آنتی بیوتیک ها:
آنتی بیوتیک ها اولین خط درمان بمیاری مزمن لگن ناشی از عفونت های باکتریایی هستند. آنتی بیوتیک اختصاصی تجویز شده به نوع باکتری عامل عفونت بستگی دارد. مهم است که دوره کامل آنتی بیوتیک ها را طبق تجویز مصرف کنید، حتی اگر علائم قبل از اتمام دارو بهبود یابد.
مدیریت درد:
التهاب مزمن لگن می تواند درد قابل توجهی ایجاد کند که ممکن است به استراتژی های مدیریت درد نیاز داشته باشد. مسکن‌های بدون نسخه مانند استامینوفن یا ایبوپروفن ممکن است برای درد خفیف کافی باشند. برای درد شدیدتر، داروهای مسکن تجویزی ممکن است لازم باشد.
مداخله جراحی:
در موارد شدید التهاب مزمن لگن، مداخله جراحی ممکن است ضروری باشد. ممکن است برای تخلیه آبسه ها یا برداشتن بافت اسکار و چسبندگی هایی که باعث درد یا ناباروری می شوند به جراحی نیاز باشد.
تغییرات سبک زندگی:
ایجاد تغییرات خاص در سبک زندگی می تواند به مدیریت علائم و جلوگیری از عفونت های آینده کمک کند. به عنوان مثال، انجام رابطه جنسی ایمن و اجتناب از دوش گرفتن می تواند به کاهش خطر ابتلا به التهاب مزمن لگن کمک کند. خوردن یک رژیم غذایی متعادل و ورزش منظم نیز می تواند به تقویت سیستم ایمنی و بهبود سلامت کلی کمک کند.
اگر مشکوک به التهاب مزمن لگن هستید، مهم است که به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. تشخیص و درمان به موقع می تواند به پیشگیری از عوارض و بهبود نتایج کمک کند. همچنین پیروی از برنامه درمانی تجویز شده و شرکت در قرار ملاقات های بعدی برای اطمینان از اینکه عفونت به درستی درمان شده است، مهم است. در برخی موارد، التهاب مزمن لگن ممکن است به مدیریت طولانی مدت برای جلوگیری از عود نیاز داشته باشد.
کلام آخر:
به طور کلی، التهاب مزمن لگن می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی بر کیفیت زندگی زنان داشته باشد، و اگر علائم این بیماری را دارید، مهم است که به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید. بسته به علت زمینه‌ای و شدت بیماری، گزینه‌های درمانی ممکن است شامل دارو، فیزیوتراپی یا جراحی باشد.