بیماری های مزمن در دوران بارداری از مادر به جنین کدام است؟
بیماری های مزمن مادر در دوران بارداری می توانند تأثیرات عمیقی بر سلامت جنین داشته باشند. این تأثیرات بسته به نوع بیماری، شدت آن و زمان شروع آن در دوران بارداری، متفاوت خواهند بود. در اینجا به شرح کامل برخی از مهم ترین بیماری های مزمن و تأثیر آنها بر جنین می پردازیم:
1.دیابت
* دیابت، چه دیابت نوع ۱ (وابسته به انسولین)، چه دیابت نوع ۲ (مقاومت به انسولین) و چه دیابت بارداری (که در طول بارداری بروز می کند)، می تواند خطرات جدی برای جنین ایجاد کند.
* ناهنجاری های مادرزادی: دیابت کنترل نشده در اوایل بارداری، به ویژه در زمان تشکیل اندامهای جنین (سه ماهه اول)، خطر ناهنجاری های مادرزادی را افزایش می دهد. این ناهنجاری ها می توانند شامل نقص لوله عصبی (مانند اسپینا بیفیدا)، ناهنجاری های قلبی، ناهنجاری های کلیوی و ناهنجاریهای اندامها باشند.
* ماکروزومی (بزرگ بودن نوزاد): افزایش قند خون مادر باعث افزایش قند خون جنین میشود. این امر منجر به رشد بیش از حد جنین و در نتیجه تولد نوزادی بزرگتر از حد نرمال (ماکروزومی) می شود. ماکروزومی می تواند زایمان را دشوارتر کند و خطر آسیب های زایمانی برای مادر و نوزاد را افزایش دهد.
* زایمان زودرس: دیابت کنترل نشده خطر زایمان زودرس (قبل از هفته ۳۷ بارداری) را افزایش میدهد. نوزادان نارس در معرض خطر بیشتری برای مشکلات تنفسی، مشکلات تغذیه و سایر عوارض هستند.برای تشخیص هرکدام از این موارد باید به متخصص زنان زایمان مراجعه نمایید. در این باره می توانید به دکتر مریم معتمدی واقع در اصفهان مراجعه نمایید.
* دیسترس تنفسی نوزاد (RDS): نوزادان مادران دیابتی بیشتر در معرض خطر ابتلا به RDS هستند، وضعیتی که در آن ریه های نوزاد به اندازه کافی رشد نکرده و قادر به تولید مادهای به نام سورفاکتانت نیستند که برای تنفس طبیعی ضروری است.
* هیپوگلیسمی نوزادی (افت قند خون نوزاد): پس از تولد، نوزادانی که در معرض قند خون بالای مادر بوده اند، ممکن است دچار افت ناگهانی قند خون (هیپوگلیسمی) شوند.
* مرده زایی: دیابت کنترل نشده خطر مرده زایی (مرگ جنین در رحم) را افزایش می دهد.
۲. فشار خون بالا:
فشار خون بالا (هایپرتنشن)، چه فشار خون مزمن (که قبل از بارداری وجود داشته باشد) و چه پره اکلامپسی (که در طول بارداری بروز می کند)، می تواند عوارض جدی برای جنین داشته باشد.
* محدودیت رشد داخل رحمی (IUGR): فشار خون بالا می تواند جریان خون به جفت را کاهش دهد و در نتیجه مواد مغذی و اکسیژن کمتری به جنین برسد. این امر می تواند منجر به IUGR شود، به این معنی که جنین به اندازه مورد انتظار رشد نمی کند.
* زایمان زودرس: فشار خون بالا خطر زایمان زودرس را افزایش می دهد.
* جدا شدن جفت (دکولمان): فشار خون بالا خطر جدا شدن زودرس جفت از دیواره رحم را افزایش می دهد، وضعیتی که می تواند منجر به خونریزی شدید و خطر جدی برای مادر و جنین شود.
* پره اکلامپسی و اکلامپسی: پره اکلامپسی یک عارضه جدی بارداری است که با فشار خون بالا و وجود پروتئین در ادرار مشخص می شود. در صورت عدم درمان، پره اکلامپسی می تواند به اکلامپسی تبدیل شود که با تشنج و کما همراه است و می تواند تهدید کننده زندگی مادر و جنین باشد.
۳. بیماریهای تیروئید:
اختلالات تیروئید، چه کمکاری تیروئید (هیپوتیروئیدیسم) و چه پرکاری تیروئید (هیپرتیروئیدیسم)، می توانند تأثیرات منفی بر رشد عصبی جنین داشته باشند.
* کمکاری تیروئید: کم کاری تیروئید درمان نشده در مادر می تواند منجر به مشکلات رشد عصبی، کاهش ضریب هوشی (IQ) و مشکلات یادگیری در کودک شود.
* پرکاری تیروئید: پرکاری تیروئید درمان نشده می تواند خطر زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد و مشکلات تیروئید در نوزاد را افزایش دهد.
۴. بیماری های خودایمنی:
بیماری های خودایمنی مانند لوپوس، آرتریت روماتوئید و سندرم آنتی فسفولیپید می توانند خطر عوارض بارداری را افزایش دهند.
* سقط جنین: برخی از بیماری های خودایمنی، مانند سندرم آنتی فسفولیپید، خطر سقط جنین را افزایش می دهند.
* زایمان زودرس: بیماری های خودایمنی می توانند خطر زایمان زودرس را افزایش دهند.
* محدودیت رشد داخل رحمی (IUGR): برخی از بیماری های خودایمنی می توانند جریان خون به جفت را مختل کرده و منجر به IUGR شوند.
۵. بیماریهای قلبی:
بیماری های قلبی مادر می توانند خطر عوارض بارداری و مشکلات برای جنین را افزایش دهند.
* زایمان زودرس: بیماریهای قلبی می توانند خطر زایمان زودرس را افزایش دهند.
* محدودیت رشد داخل رحمی : برخی از بیماریهای قلبی می توانند جریان خون به جفت را مختل کرده و منجر به IUGR شوند.
برای تشخیص تمام این موارد باید به متخصص زنان زایمان، دکتر مریم معتمدی واقع در اصفهان مراجعه شود.
![](https://dr-motamedi.ir/wp-content/uploads/2024/12/reety-1024x683.png)
بیماری های عفونی خطرناک در دوران بارداری برای جنین کدام است؟
عفونت ها می توانند از طریق جفت به جنین منتقل شوند و عواقب جدی به دنبال داشته باشند. برخی از مهم ترین عفونت های تأثیرگذار عبارتند از:
* سرخجه (سرخک آلمانی): ابتلا به سرخجه در اوایل بارداری می تواند منجر به سندرم سرخجه مادرزادی شود که شامل ناشنوایی، مشکلات چشمی (مانند آب مروارید)، ناهنجاری های قلبی وعقب ماندگی ذهنی است.
* سیتومگالوویروس (CMV): این ویروس می تواند باعث ناشنوایی، مشکلات بینایی، میکروسفالی (کوچک بودن سر)، عقب ماندگی ذهنی و مشکلات حرکتی در نوزاد شود.
* توکسوپلاسموز: این عفونت انگلی می تواند منجر به مشکلات چشمی، آسیب مغزی و هیدروسفالی (تجمع مایع در مغز) در جنین شود.
* سیفلیس: این عفونت مقاربتی درمان نشده می تواند باعث سقط جنین، مردهزایی، ناهنجاری های استخوانی، ناشنوایی و مشکلات عصبی در نوزاد شود.
* عفونت های گروه B استرپتوکوک: این باکتری معمولا در واژن یا رکتوم زنان وجود دارد و می تواند در هنگام زایمان به نوزاد منتقل شود و باعث عفونت ریه، مننژیت و سپسیس (عفونت خون) شود.
سخن پایانی
بیماری های مادر می توانند تأثیرات جدی بر سلامت و تکامل جنین داشته باشند. مراقبت های دوران بارداری، تشخیص زودهنگام و درمان مناسب بیماری های مادر، نقش مهمی در کاهش این تأثیرات و تضمین سلامت مادر و نوزاد ایفا می کند. آگاهی از این خطرات و انجام اقدامات پیشگیرانه می تواند به داشتن بارداری سالم و تولد نوزادی سالم کمک کند.
در اینباره می توانید به دکتر مریم معتمدی برای چک اپ و مراقبت مراجعه کنید.